Nimfa

Pierwsza publikacja - sobota, 15 czerwca 2019

7 cze, 2020, Brak komentarzy

W księżyca poświacie,

Około północy,

Przy maleńkim skrzacie,

Pod osłoną nocy -

Tańczy Nimfa

Skrzat gra Jej melodie,

Do tańca prześliczne.

Ona tańczy sobie,

Zwiewnie, tańce liczne.

Driada tańczy, pląsa,

Do samego świtu.

Rosę z trawek strząsa,

Pod dachem z błękitu.

A gdy Słońce wzejdzie,

Jak Stworzeń połowa -

Nimfa w cień ucieknie

I w chłodzie się schowa

W cieniu odpoczywa

Na leżaku z kory,

Skrzat ciągle przygrywa,

Lecz już z własnej woli

Cichutko się śmieją,

By nie zwabiać gości.

Cieszą się tą chwilą

Wspólnej samotności.

Maj lub Lipiec 2002 rok

(Sam nie pamiętam co powstało pierwsze?

Skrzat co kradł skrzypce Wróżce opisałem wierszem?

Czy może Nimfa tańcząca po nocach?

Jakby nie patrzeć wiążą się ze sobą wiersze oba).