Spacer w styczniu nie człowieka

Pierwsza publikacja - wtorek, 5 listopada 2019

7 cze, 2020, Brak komentarzy

W środku stycznia pośród Zimy,

Wyszła glista z miękkiej ziemi.

Rozejrzała się po świecie,

I westchnęła – „co się dzieje?”

„Jeszcze nie czas na spacerek,

Chociaż Słonko dobrze grzeje.

Wracam jednak w ciepłą glebę,

Tu za chwile chłód zawieje.”

I jak rzekła tak zrobiła,

W ciepłą glebę wnet wróciła.

I uciekła w samą porę,

Bo mróz przyszedł już wieczorem.

Styczeń 2015 roku

Takie sobie wierszowanie

Kiedyś często uprawiałem

Temat każdy był wspaniały

Na poemat duży, mały....